Przyczyn zaburzeń zachowania psów można doszukiwać się na wielu podłożach. Dotyczyć to może ich stanu zdrowia, diety, sposobu żywienia, relacji z domownikami, środowiskiem w którym żyją, doświadczeniami z przeszłości, cech danej rasy, jak też wyuczonego zachowania /niepożądanego w naszym rozumieniu/, które przynosi psu korzyść, stąd jest powielane.
Pewne naukowo dowiedzione fakty głoszą iż:
- Psy rozumieją otaczający je świat i odbierają zeń informacje.
- Psy uczą się i zmieniają swoje zachowania w zależności od warunków.
- Psy mają pamięć i potrafią rozwiązywać pewne problemy.
- Wczesne doświadczenia w okresie szczenięcym mogą kształtować zachowania dorosłych psów.
- Psy mają uczucia.
- Każdy pies ma odrębną osobowość, a różne rasy mają różny temperament.
- Społeczne współdziałania, w tym zabawa, są dla psów bardzo ważne.
- Psy porozumiewają się między sobą i z ludźmi.
(Stanley Coren ” Tajemnice psiego umysłu”)
Poddając weryfikacji przytoczone powyżej fakty, należy spojrzeć na nie przez pryzmat umysłu psa. Ich wnikliwa analiza może być pomocna w odnalezieniu źródła problemu.
Kiedy w życiu psa wydarzy się coś, co negatywnie wpłynie na jego emocje, może być to przyczynkiem zniekształconego rozumienia otaczającego go świata, a taki stan rzeczy, rodzić będzie szereg zaburzeń w jego zachowaniu.
Zanim przystąpi się do określenia programu terapii, należy zebrać informacje o psie, wnikliwie obserwując jego zachowanie w środowisku, w którym na co dzień przebywa. Na tej podstawie behawiorysta jest w stanie sformułować program pracy z psem w celu wyeliminowania niepożądanego zachowania.