Przyczyn zaburzeń zachowania psów  można doszukiwać się na wielu podłożach. Dotyczyć to może ich stanu zdrowia, diety, sposobu żywienia, relacji z domownikami, środowiskiem w którym żyją, doświadczeniami z przeszłości, cech  danej rasy, jak też wyuczonego zachowania /niepożądanego w naszym rozumieniu/, które przynosi psu korzyść, stąd jest powielane.

Pewne naukowo dowiedzione fakty głoszą iż:

• Psy rozumieją otaczający je świat i odbierają zeń informacje.
• Psy uczą się i zmieniają swoje zachowania w zależności od warunków.
• Psy mają pamięć i potrafią rozwiązywać pewne problemy.
• Wczesne doświadczenia w okresie szczenięcym mogą kształtować zachowania dorosłych psów.
• Psy mają uczucia.
• Każdy pies ma odrębną osobowość, a różne rasy mają różny temperament.
• Społeczne współdziałania, w tym zabawa, są dla psów bardzo ważne.
• Psy porozumiewają się między sobą i z ludźmi.

(Stanley Coren ” Tajemnice psiego umysłu”)

Poddając weryfikacji  przytoczone powyżej fakty, należy spojrzeć na nie  przez pryzmat umysłu psa. Ich  wnikliwa analiza może być pomocna  w odnalezieniu źródła problemu.

Kiedy  w życiu psa wydarzy się coś, co negatywnie wpłynie na jego emocje, może być  to przyczynkiem zniekształconego rozumienia  otaczającego go świata, a taki stan rzeczy, rodzić będzie szereg zaburzeń w jego zachowaniu.

Zanim przystąpi się do określenia programu terapii, należy zebrać informacje o psie, wnikliwie obserwując jego zachowanie w środowisku, w którym na co dzień przebywa. Na tej podstawie behawiorysta jest w stanie sformułować program pracy z psem w celu wyeliminowania niepożądanego zachowania.